19 januari 2008

Tegen de verwildering van de samenleving

Door Carel Brendel

Arme Doekle

De 26-jarige Naima el Gourari, haar 2-jarige zoontje Moktar en haar zussen Laila (28) en Fatima (19) zijn dakloos nadat er op oudejaarsavond brand is gesticht in hun flat aan de Eendrachtweg in Gouda. Naima is ervan overtuigd dat de brandstichting tevens een aanslag op hun leven was. “Gelukkig dat we maandagavond in Arnhem waren, anders waren we er niet meer geweest”, zegt ze tegen een verslaggeefster van AD Groene Hart.

“De drie zussen zijn ervan overtuigd dat er sprake is van brandstichting”, vervolgt het AD. “Naima: Ik ben Marokkaanse, maar zie er niet uit als de standaard moslima. Mijn haren zijn geverfd, ik heb een tatoeage. Ik bewoon het huis sinds 2005 en heb sindsdien problemen met Marokkanen in de wijk. Als ik op straat loop, noemen ze me ‘slet’ of ‘hoer’. Er is bier over mijn hoofd gegooid en mijn ruiten zijn ingegooid.”

De brandstichting in Gouda is niet het eerste voorbeeld van de religieuze intolerantie, waar seculiere moslims mee te maken hebben in de Nederlandse probleemwijken. Meisjes en vrouwen zonder hoofddoek worden uitgescholden. Orthodoxe moslims oefenen sociale druk uit op Turken en Marokkanen die in hun ogen niet volgens de islamitische regels leven. Dat is de stand van zaken in de Nederlandse prachtwijken, waar minister Vogelaar wil gaan bouwen, maar niet in staat is om de religieuze groepsdwang te benoemen. Hier staat de rest van dit artikel.