25 augustus 2007

Jezus



Krant in Maleisië tijdelijk verboden om prent Jezus
KUALA LUMPUR - De regering van Maleisië heeft de krant Makkal Osai Tamil vrijdag een verschijningsverbod van een maand opgelegd, omdat het blad een karikatuur van Jezus heeft afgedrukt. De grondlegger van het christendom heeft een sigaret en een bierpul in zijn handen.
Telegraaf: artikel

18 augustus 2007

ID Fraud (Volkskrant)

Achtergrond Van onze verslaggever Peter van Ammelrooy

AMSTERDAM - Hoe veel mensen zouden een onbekende op straat hun naam, adres, telefoonnummer, geboortedatum, moeders geboortenaam of een overzicht van hun loopbaan geven?

Stap de elektronische snelweg op en 41 procent staat zonder aarzelen persoonlijke informatie af – aan iemand die ze niet alleen niet eens kennen, maar die zichzelf verschuilt achter het fotootje van een vrolijke, plastic speelgoedkikker.

Dat is de uitkomst van een kleine steekproef die Sophos, een Britse it-beveiliger, heeft gehouden. Sophos plaatste op Facebook, met 34 miljoen gebruikers een van de grootste sociale netwerken op internet, een summier profiel van een verzonnen personage. Deze Freddi Staur – een anagram voor ID Fraudster – zond 200 willekeurige gebruikers het verzoek om plaatsing op hun vriendenlijstjes.

Iets meer dan tachtig Facebook-leden gingen op Freddi’s wens in. De fraudeur verkreeg toegang tot profielen, waarop 72 procent een e-mailadres gaf, 78 procent zijn huidige woon- of verblijfplaats en 23 procent een werkend telefoonnummer. Freddi kon ook foto’s van vrienden bekijken, kwam achter de namen van echtgenoten en kon ook in cv’s kijken die gebruikers online hadden gezet.

‘Wat zorgen baart, is hoe makkelijk Freddi zijn gang kon gaan’, zegt consultant Graham Cluley van Sophos. ‘Hij beschikt nu over genoeg informatie om de gebruikers per e-mail te bestoken met virussen of programma’s die vertrouwelijke gegevens aftappen of om hun wachtwoorden te achterhalen.’ Je moeders geboortenaam is een controle-instrument dat veel providers en websites gebruiken om de identiteit te checken van een klant, als die zijn wachtwoord is vergeten.

--- (De rest van dit artikel gaat over chat-sites en pedofielen)

Blij met Pronk

In de politiek en het openbaar bestuur draait alles om duidelijkheid. Duidelijk weten waar je aan toe bent, dat werkt verhelderend, zelfs als je het er eigenlijk niet mee eens bent.
In de sociaal-democratie, lees PvdA, was deze duidelijkheid het afgelopen jaar ver te zoeken. Voor het CDA was het slechts een inkoppertje om Wouter Bos een Draaikont te noemen. Met Bos ben je dus de Klos.
Wat de PvdA hard nodig heeft is een politiek leider die weet wat ie wil. Iemand die duidelijke lijnen uitzet en er voor gaat. Iemand zoals Jan Pronk. Hij is kandidaat partijleider en hij kan van de PvdA weer een aantrekkelijke sociaal-democratische partij maken, die een duidelijke lijn uitstippelt, opweg naar de verwezenlijking van concrete doelen.

Weet je overigens, dat als we Pronk niet hadden gehad in het 2e paarse kabinet, dat dan ook de waterleidingbedrijven zouden zijn geprivatiseerd?
Sterspotjes van PWN: "neem ons water, ons water is het zuiverst". "Nu bij gegarandeerde afname van 200 kuub per jaar, een vaste lage prijs van ..zoveel euro:" enz. enz.

Dank zij Pronk hebben wij het zuiverste en goedkoopste water ter wereld, ...kunnen behoeden voor de commerciele boeven. Voor welke andere rampen kan de man ons behoeden?

Wilders?

10 augustus | Radicaliserende Wilders predikt geweld

Met zijn oproep om de Koran te verbieden bereikt de anti-islam hetze van Wilders een nieuw hoogte- of eigenlijk dieptepunt. Wilders kan maar een kunstje en hij grijpt elke gelegenheid om dit ten tonele te brengen: hypocriete aanteigingen over de ‘geweldadige islam’ en blinde stemmingmakerij over de ondergang van de ‘Neerlandsche Cultuur’.

Hoewel hij de Koran wil laten verbieden omdat die ‘geweld zou prediken’ is Wilders zelf niet vies van een flinke dosis staatsgeweld. Hij riep onlangs op om Iran te bombarderen en met scherp op demonstranten te schieten. Je zou bijna concluderen dat de meest gevaarlijke radicalisering in Nederland op dit moment plaatsvindt binnen de Partij ‘voor de Vrijheid’. Vooral zijn vergelijking tussen de Koran en Hitlers Mein Kampf is frappant. Geschreven in 1924 speelde het boek een belangrijke rol in het verharden van het antisemitisme. Belangrijke peiler van de strategie van de nazi’s was het kanaliseren van de maatschappelijke verbittering in een systematische ontmenselijking van een minderheid. Vervang in de uitspraken van Wilders het woord ‘islam’ door ‘jodendom’ en het is duidelijk wie de meeste raakvlakken heeft met Mein Kampf.
Natuurlijk zijn er veroordelingen vanuit de politiek, al zijn het wel hele dubbele veroordelingen. De Tweede Kamerleden combineren vanuit hun vakantiehuisjes kritiek met meebuigen. De CDA noemt het ‘niet realistisch’ en ‘een overschreiding van het betamelijke’. Maar de dag na het stuk van Wilders kondigt die partij aan te willen onderzoeken hoe ‘radicale moskeeën’ aangepakt kunnen worden. De VVD volgt eenzelfde patroon. Eerst zeggen dat Wilders ‘veel te ver gaat’ om dezelfde dag nog het kabinet op te roepen om ‘criminele Antilliaanse jongeren’ uit te zetten. Er is een racistische hetze gaande in Nederland. Leren van de geschiedenis betekent actief partij kiezen tegen elke vorm van onderdrukking, zij het op basis van huidskleur, sekse of religie.

(internationale socialisten)

4 augustus 2007

‘EURABIA’

The Euro-Arab axis.

Bat Ye’or.

‘Eurabia’ is de naam van een krantje dat in 1975 werd uitgegeven door het ‘Europees Comité voor Coördinatie van de Vriendschapsbetrekkingen met de Arabische Wereld’, in samenwerking met diverse Arabische en islamitische organisaties. Dit comité werd in het leven geroepen door leden van wat destijds nog de EEG (Europese Economische Gemeenschap) werd genoemd, maar dat we nu kennen als de EU (Europese Unie). De in Egypte geboren historica Bat Ye’or onderbouwt in haar boek ‘Eurabia: The Euro-Arab Axis’ op onweerlegbare wijze hoe Arabische/Islamitische en Europese politici en intellectuelen na de Oliecrisis in 1973 gezamenlijk een koers uitstippelen voor Europa. Verlangend naar macht en invloed in de Arabische wereld en een gestage aanvoer van olie, gaan de Europese participanten in deze samenzwering akkoord met maatregelen die Europa langzaam zullen veranderen in…. Eurabië!

De samenzweerders komen overeen dat de Europese grenzen moeten worden geopend voor massale migratie van Arabieren en moslims naar Europa. De deelnemende intriganten besluiten dat de verspreiding van de Islam in Europa geen strobreed in de weg mag worden gelegd, en beloven dat zij hun invloed zullen aanwenden om ervoor te zorgen dat de media en het onderwijs in Europa een ‘objectief’ en positief beeld schetsen van de Islam en haar geschiedenis in Europa (het gaat hier niet over vage complottheorieën. Bat Ye’or onderbouwt haar verhaal met officiële documenten). Treffend zijn ook het anti-Amerikanisme en de Israëlofobie waarin de Europese en Islamitische samenzweerders elkaar vinden.

Onder invloed van deze ‘Europees Arabische Dialoog’ (EAD) ontstaat vervolgens een atmosfeer van cultuurrelativisme, irrationele zelfhaat en Islamofilie, waarin men op succesvolle wijze door het verspreiden van eenzijdige informatie, de Europese bevolking een collectief schuldgevoel probeert aan te praten vanwege het koloniale verleden, de slavernij en de kruistochten. De meer dan duizend jaar durende slachtpartijen, massale verkrachtingen, slavenhandel, schandalige onderdrukking van christenen en joden, en de talloze plundertochten van de telkens Europa binnenvallende Arabieren, Moren, Janitsaren en Ottomanen, worden verzwegen, en vervangen door de volkomen uit de duim gezogen mythe van het paradijselijke Andalusië, waar moslims, christenen en joden in harmonie samenleefden (een mythe die door Bat Ye’or op magnifieke wijze wordt ontkracht).

De pijnlijke gevolgen van de inmiddels meer dan 30 jaar durende ‘Europees Arabische Dialoog’ beginnen nu langzaam door te dringen in de publieke opinie. Door de massale immigratie en het hoge geboortecijfer van de moslimpopulatie, begint de Islam in Europa een politieke macht van betekenis te worden. Moskeeën, Islamscholen en Islamitische centra schieten overal als paddestoelen uit de grond, vaak gefinancierd met geld uit Islamitische olielanden. Steeds vaker eisen moslims voor zichzelf bijzondere rechten op (rechten die niet-moslims in Islamitische landen vaak niet krijgen), en men probeert de vrijheid van meningsuiting aan banden te leggen. Kunstenaars, schrijvers, atheïsten en islamcritici probeert men de mond te snoeren. Langzaam maar zeker begint de Eurabische nachtmerrie werkelijkheid te worden. Is het tij nog te keren?

Bat Ye’or’s boodschap is van groot belang voor de toekomst van Europa, maar tóch is een kleine kritische kanttekening op zijn plaats. Bat Ye’or is een pleitbezorgster van de Amerikaanse ‘war on terror’, en hoewel zij het niet echt letterlijk zegt, lijkt ze de mening te zijn toegedaan dat een verwerping van het Eurabische ideaal, en een negatief oordeel over het Amerikaanse beleid, onverenigbaar zijn. Naar mijn mening is het echter zeer wel mogelijk om het met beide oneens te zijn. Maar ondanks dit denk ik dat ‘Eurabia’ een zeer belangrijk boek is, dat iedereen die begaan is met het lot van Europa zou moeten lezen.


Marc Defianth. 24-02-2007
Pamela Hemelrijk in METRO: 7 december 2005

OIL FOR IMMIGRATION

Op gevaar af dat u uw buik inmiddels boordevol heeft van gezeik over de multiculturele samenleving, wil ik u toch iets vertellen wat u nog niet weet. Namelijk dat de massale moslim-immigratie naar West-Europa niet zomaar uit de lucht is komen vallen. Zij is een rechtstreeks gevolg van een Europese richtlijn, die in 1975 geruisloos is bekokstoofd. Aanleiding was de oliecrisis van 1973. Uit angst dat de oliekraan voorgoed dicht zou gaan, is toen op Europees niveau besloten om een "Euro-Arabische Dialoog" op gang te brengen met de OPEC-landen. Deze EAD kreeg een permanent hoofdkwartier in Parijs, en organiseerde overal ter wereld congressen, waar 200 afgevaardigden van de toenmalige EEG zich beijverden om de Arabische olieboeren te vriend te houden.

In juni 1975 rolde daar een convenant uit, waarvan wij nu met z'n allen nog steeds de zure vruchten plukken: die 200 zaakgelastigden namen in Straatsburg, met algemene stemmen, een resolutie aan. Uit naam van de hele toenmalige Europese gemeenschap. Het was een tijd van moordende consensus: in heel West-Europa waren toen sociaal-democraten aan de macht, en van oppositie was nauwelijks sprake De geestelijke vader van de tekst, de Belg Tijl De Declercq, mocht dan een christen-democraat zijn; hij was ook zo links als een deur, en een warm voorstander van totalitarisme. Hij ijverde bijvoorbeeld ook driftig voor innige vriendschapsbanden met de Sovjet-Unie. Het is deze Resolutie van Straatsburg (onthou die naam!) waarvoor Pim en Theo met hun leven hebben gegeven, zou je kunnen zeggen.

In het document belooft de EEG om voortaan de Arabische immigratie actief te bevorderen, en de nieuwkomers ruim baan te geven om hun cultuur naar Europa te exporteren. De tekst benadrukt "de grote verrijking, die het Arabisch cultuurgoed ons te bieden heeft, vooral op het gebied van normen en waarden", en draagt de lidstaten op om aan de verspreiding "de hoogste prioriteit" te geven. De pers moet worden ingeschakeld "om een gunstig klimaat te scheppen voor de immigranten", en de academische wereld moet worden gemotiveerd "om de nadruk te leggen op de positieve bijdrage van de Arabische cultuur aan de ontwikkeling van Europa". Geld moet worden uitgetrokken om de oprichting van moskeeën, Islamscholen, centra voor Arabische cultuur en wetenschappelijke instituten ter bestudering van de Islam te stimuleren. Het staat allemaal zwart op wit. Sinds 1975. Dankzij ons onvolprezen Europarlement.

Verrek, nou begrijp ik ineens waarom Wouter Bos van mening is dat er "meer moskeeën bijgebouwd moeten worden"! Geen wonder dat Samir A. steeds wordt vrijgelaten: als er iemand bezig is de Arabische way of life te exporteren is hij het wel, geef toe, en wij hebben zwart op wit beloofd daaraan de hoogste prioriteit te geven! Het verklaart ook waarom zelfs Beberkindertjes hier - voor het eerst van hun leven - Arabische les kregen, bij wijze van "onderwijs in eigen taal". Andere smaken hadden we namelijk niet.

Het verklaart ook waarom er hier te lande al tien jaar een literatuurprijs bestaat, waarvoor uitsluitend auteurs met een Marokkaanse of Arabische achtergrond in aanmerking komen. De "El-Hizra-prijs" heet dat ding, en hij wordt gefinancierd door het Rijk. Als je hem wint wordt je manuscript op staatskosten uitgegeven, en je krijgt een geldbedrag. Alles is welkom, ook song- en rapteksten, mits het maar door Marokkanen of Arabieren is vervaardigd. Zelfs als je Nederlands niet machtig bent is dat geen bezwaar: dan lever je je proza gewoon in het Arabisch of Tamazight in. Sinds 1992 zijn er zo 70 auteurs bekroond. Het is dit "steuntje in de rug", zoals de El Hizra website het uitdrukt, waaraan schrijvers als Abdelkader Benali, Khalid Boudou en Mohammed Benzakour hun carrière danken. Met name Benzakour bleek al spoedig een kat in een zak te zijn: medio 2001 werd hij er bij de Volkskrant als columnist uitgegooid wegens plagiaat. Maar sindsdien heeft hij er zowaar alweer twee nieuwe prijzen bijgekregen: de Zilveren Zebra 2001 - "wegens zijn opvallende, in enkele jaren opgebouwde oeuvre" (zeer opvallend, zegt u dat wel) - en de Journalisten Vredesprijs 2005. Plagiaat of niet, de verbreiding van het Arabisch cultuurgoed krijgt hier inderdaad de hoogste prioriteit, dat is een ding wat zeker is. Nederland is nou eenmaal altijd het braafste jongetje van de klas geweest als het op Europese richtlijnen aankwam.

Jarenlang heb ik me afgevraagd hoe het mogelijk was dat onze autoriteiten, zonder uitzondering, allemaal letterlijk dezelfde zoetsappige clichés bezigden als het over moslim-immigratie ging. Niet alleen hier, maar in heel West-Europa! Nooit eerder, zelfs niet toen half Suriname naar de Bijlmer verkaste, had ik er eentje horen lullen over "onderwijs met behoud van eigen taal en cultuur", of "verrijking van de samenleving". En nu deden ze het ineens allemáál! Ze leken wel gehypnotiseerd!

Maar nu begrijp ik het: ze voeren al 30 jaar gehoorzaam de Resolutie van Straatsburg uit! Het is Europees beleid! Oil voor Immigration, als het ware!
Voor zover ik nog niet Islamofoob was, ben ik het nu. Eurofoob was ik al lang, en terecht, dat blijkt maar weer. Heer ontferm u over ons, en over de suicidal maniacs in ons Europarlement.

Geplaatst om 12:54 in Pamela Hemelrijk | Permanente link