Een geweldig voorbeeld van een communistische heilsstaat is het arbeidersparadijs Myanmar (Birma). Net als in Noord-Korea en Cuba zijn de mensen daar allemaal gelijk. Nou ja, de een is wat meer gelijk dan de ander, maar in elk geval heerst er een grote (zeer politiek correcte) afkeer tegen het kapitalisme. Want kapitalisme is natuurlijk onmenselijk.
Na de ramp met de typhoon staat de kapitalistische wereld voor de grens van Birma klaar om 100.000-den mensenlevens te redden, maar van de Rode Leiders mogen deze verdorven westerlingen het land niet in. En daarom laten ze hun 'kameraden' gewoon doodgaan van de honger en ziektes.
Misschien moet het verdorven westen hier de mogelijkheid aangrijpen voor 'regime-change', daar hebben we al eerder ervaring mee opgedaan, alleen is de rechtvaardiging er nu WEL.