Noem ons maar ouderwets.
Maar wij geloven nog steeds dat de mooiste dagen van Nederland voor ons liggen. Dat we een toekomst tegemoet gaan die vele malen prachtiger is dan wat we achter de rug hebben. En waarom ook niet? Nederlanders zijn een volk dat zijn gelijke niet kent. We zijn geboren uit een Opstand, een vrijheidsstrijd. Onze voorouders hebben een zompige moerasdelta omgevormd tot iets waar de hele wereld jaloers op is. Hier, achter de dijken, is een welvaart en een solidariteit bereikt die zijn gelijke niet kende, met vrijheid voor iedereen en met van oudsher een tolerantie tegen mensen die ook tolerant waren.
Hier werd ook de Acte van Verlatinghe geschreven. Waarin de Staten-Generaal de machtigste man van Europa de wacht aanzegden. De koning van Hispanien werd medegedeeld dat zijn macht verviel als het niet gestoeld was op steun van de burgers. Ons volk verklaarde zich onafhankelijk en stond alleen toen het tachtig jaren vocht tegen de grootste macht van Europa.
Eeuwen wapperde onze vlag over alle zeeën en was de driekleur het symbool van vrijheid. Van een volk dat zelf zijn eigen lot bepaalde.
Maar dat is lang geleden.
Steeds meer Nederlanders vragen zich anno 2010 af of hun toekomst nog wel in Nederland ligt. Tienduizenden Nederlanders verlaten onze steden, tienduizenden Nederlanders verlaten ons land. Onze democratie verkeert in de grootste crisis sinds Thorbecke. De vraag waarom Den Haag doorgaat met heilloze maatregelen die niet gesteund worden door ons volk dringt zich bij steeds meer Nederlanders op.
Ondertussen bestaat bij velen het gevoel dat we Nederland aan het kwijtraken zijn. Wijk na wijk, straat na straat, school na school wordt geïslamiseerd. De massa-immigratie bereikt jaar op jaar een triest record en zal de komende jaren alleen nog maar verder exploderen. Criminaliteit tiert welig. Onze vlag wappert niet meer in vrijheid maar moet een vlag naast zich tolereren van een Europese superstaat.
Bij veel van de problemen die Nederland teisteren is de diagnose hetzelfde: elites zijn losgeslagen van de werkelijkheid en zijn op eigen houtje dingen gaan doen waar gewone
mensen niet beter van worden. Onze elites hebben zich bekeerd tot de illusie dat alle culturen (en daaraan verbonden waarden) gelijk zijn. Alles moet kunnen. Er bestaat geen goed of kwaad, alle culturen zijn voor hen gelijk, de islam of het christendom, meisjesbesnijdenis, handen schudden of niet - wat maakt het uit.
Onze trots waar Nederlanders met overtuiging decennialang een gedeelte van hun salaris aan hebben overgemaakt, de verzorgingsstaat, is verworden tot een magneet voor gelukszoekers uit islamitische landen. Niet meer een schild voor de zwakken, maar een afhaalloket voor onevenredig veel lanterfantende moslimimmigranten. Henk en Ingrid betalen voor Ali en Fatima.
Staan we machteloos? Moeten we lijdzaam toezien hoe alles dat ons dierbaar is vernacheld wordt door een losgeslagen elite?
Natuurlijk niet. Nederland moet kiezen voor oplossingen. Als we willen kunnen we alles. Onze voorouders zagen de ondergelopen delta en dachten: dit wordt een oase. Willem Drees zag een land vernietigd door oorlog en zei: samen de schouders er onder. De Partij voor de Vrijheid ziet een land dat nu echt afscheid moet nemen van de vermolmde linkse idealen van vroeger.
Al Gore is door de mand gevallen, het gehate multiculturele experiment heeft ons vooral nadelen opgeleverd en de islam brengt ons geen culturele verrijking maar sjaria-fatalisme,
jihadterrorisme en haat tegen homo’s en Joden. Overal in Europa zien we dezelfde prolemen met de islam.
Wie mee wil doen: welkom! Ons geluid is er een van hoop en optimisme; het rotsvaste geloof dat de mooiste dagen van Nederland nog steeds voor ons liggen. Wij zijn gewone burgers die naar Den Haag komen om de vierkante kilometer van het Binnenhof weer onderdeel te laten zijn van Nederland. Wij zijn patriotten. Tot de verkiezingen negen man sterk, daarna hopelijk met meer. We doen al mee in Brussel, in Almere en in Den Haag. Na juni trekken we verder:
naar alle Provinciale Staten en daarna de Eerste Kamer.
Wij doen een oproep aan alle Nederlanders zich aan te sluiten.
Onze strijd is niet eenvoudig. Niet alleen hebben de linkse elites bezit genomen van veel cruciale plaatsen in de samenleving, hun alliantie met de islam betekent dat ook fysiek gevaar dreigt.
Het lot van Pim Fortuyn en Theo van Gogh is een waarschuwing en een herinnering.
Maar onze strijd is een juiste en wij staan op de schouders van de mensen die ons voorgingen.
En we moeten hetzelfde doen als onze voorouders: de Staten-Generaal zegt het machtigste
instituut van Europa de wacht aan, in dit geval de multiculturele superstaat met als hoofdstad Brussel – het rijk dat ons nog meer islam wil opdringen om elke herinnering aan een onafhankelijk en herkenbaar Nederland te ontnemen. Opnieuw: een volk dat geleid wordt door de verkeerde leiders moet afscheid van de heersende ideologie kunnen nemen.
Dat doen we. Wij verklaren ons weer onafhankelijk van de elites en hun ‘idealen’.
Dit is een tijd om te kiezen. De PVV kiest bij uitstek voor de mensen die het niet cadeau krijgen. Wij kiezen voor een veilig en sociaal Nederland. Voor een financieel-economisch robuust Nederland en voor een goede zorg voor onze ouderen. De PVV kiest voor rechten van vrouwen en homo’s. De Partij voor de Vrijheid zet zich in voor de traditionele Joods-christelijke en humanistische waarden die van Nederland het succes hebben gemaakt dat het nu is. Wij willen een economisch welvarend Nederland waar ondernemers bijdragen aan innovatie en werkgelegenheid. Waar burgers zo min mogelijk belasting betalen zodat ze hun eigen geld kunnen uitgeven op de manier die ze zelf willen. Een kleine overheid, zonder te veel betutteling.
Voor een sprankelende democratie, met volop referenda. Laat ons volk zich maar uitspreken; samen weten burgers het beter dan de linkse kliek. Geen Europese superstaat, maar wel economische samenwerking. Geen netwerk van gesubsidieerde linkse actiegroepen. Wij kiezen voor een goed milieu. Voor een veilig Nederland waar het tuig wordt opgepakt en uitgezet, niet gesubsidieerd en geknuffeld. Voor veilige straten.
Wie denkt dat islamisering een kwestie is van one issue kan niet tellen. De massa-immigratie heeft enorme gevolgen voor alle facetten van onze samenleving. Het is economisch gezien een ramp, het tast de kwaliteit van ons onderwijs aan, vergroot de onveiligheid op straat, leidt tot een uittocht uit onze steden, verdrijft Joden en homo’s en spoelt decennia vrouwenemancipatie door de wc. Om er even een sector uit te lichten: zelfs de zorg islamiseert in rap tempo.
Moslimvrouwen die behandeling door mannelijke artsen weigeren, moslima’s die niet door mannelijke broeders willen worden gewassen, islamitische ouderen die van de koks in hun verzorgingshuis halal voedsel eisen, medewerkers van de thuiszorg die een tolk moeten meenemen omdat de patiënt slechts het Turks of Arabisch beheerst. En wie, denkt u, betaalt die tolk? En waarom is die tolk eigenlijk nodig?
Theo van Gogh zei het zo mooi over Job Cohen en zijn houding tegenover Marokkanen. Van Gogh schreef dat Cohen betoogde: “Jullie horen bij ons!”, in plaats van te vragen: “Wat doen jullie eigenlijk hier?”.
Wij stellen die vraag wel. Wat doen ze hier eigenlijk? Wie heeft ze binnengelaten?
De multiculturele nachtmerrie die ons wordt aangedaan kunnen we en willen we niet als een vaststaand feit aanvaarden. Het Nederlandse volk heeft niet om de massa-immigratie gevraagd en moet daar dan ook niet de prijs voor betalen. De schuld ligt niet bij Henk en Ingrid. De schuld ligt bij de linkse elites die denken dat de wereld er uit ziet als Woodstock.
De keuze die 9 juni voor ons ligt is een simpele: nog verder de multiculturele afgrond in of herstel van onze traditionele normen en waarden. Kiezen voor veiligheid of kiezen voor nog meer criminaliteit. Kiezen voor de islam of kiezen voor Nederland. Kiezen voor onze vlag of voor de vlag van de multiculturele EU-heilstaat. Kiezen voor meer van hetzelfde of kiezen voor hoop en optimisme. Dit is een tijd om te kiezen. De PVV heeft gekozen. Dit zijn onze keuzes.
.