The Euro-Arab axis.
Bat Ye’or.
‘Eurabia’ is de naam van een krantje dat in 1975 werd uitgegeven door het ‘Europees Comité voor Coördinatie van de Vriendschapsbetrekkingen met de Arabische Wereld’, in samenwerking met diverse Arabische en islamitische organisaties. Dit comité werd in het leven geroepen door leden van wat destijds nog de EEG (Europese Economische Gemeenschap) werd genoemd, maar dat we nu kennen als de EU (Europese Unie). De in Egypte geboren historica Bat Ye’or onderbouwt in haar boek ‘Eurabia: The Euro-Arab Axis’ op onweerlegbare wijze hoe Arabische/Islamitische en Europese politici en intellectuelen na de Oliecrisis in 1973 gezamenlijk een koers uitstippelen voor Europa. Verlangend naar macht en invloed in de Arabische wereld en een gestage aanvoer van olie, gaan de Europese participanten in deze samenzwering akkoord met maatregelen die Europa langzaam zullen veranderen in…. Eurabië!
De samenzweerders komen overeen dat de Europese grenzen moeten worden geopend voor massale migratie van Arabieren en moslims naar Europa. De deelnemende intriganten besluiten dat de verspreiding van de Islam in Europa geen strobreed in de weg mag worden gelegd, en beloven dat zij hun invloed zullen aanwenden om ervoor te zorgen dat de media en het onderwijs in Europa een ‘objectief’ en positief beeld schetsen van de Islam en haar geschiedenis in Europa (het gaat hier niet over vage complottheorieën. Bat Ye’or onderbouwt haar verhaal met officiële documenten). Treffend zijn ook het anti-Amerikanisme en de Israëlofobie waarin de Europese en Islamitische samenzweerders elkaar vinden.
Onder invloed van deze ‘Europees Arabische Dialoog’ (EAD) ontstaat vervolgens een atmosfeer van cultuurrelativisme, irrationele zelfhaat en Islamofilie, waarin men op succesvolle wijze door het verspreiden van eenzijdige informatie, de Europese bevolking een collectief schuldgevoel probeert aan te praten vanwege het koloniale verleden, de slavernij en de kruistochten. De meer dan duizend jaar durende slachtpartijen, massale verkrachtingen, slavenhandel, schandalige onderdrukking van christenen en joden, en de talloze plundertochten van de telkens Europa binnenvallende Arabieren, Moren, Janitsaren en Ottomanen, worden verzwegen, en vervangen door de volkomen uit de duim gezogen mythe van het paradijselijke Andalusië, waar moslims, christenen en joden in harmonie samenleefden (een mythe die door Bat Ye’or op magnifieke wijze wordt ontkracht).
De pijnlijke gevolgen van de inmiddels meer dan 30 jaar durende ‘Europees Arabische Dialoog’ beginnen nu langzaam door te dringen in de publieke opinie. Door de massale immigratie en het hoge geboortecijfer van de moslimpopulatie, begint de Islam in Europa een politieke macht van betekenis te worden. Moskeeën, Islamscholen en Islamitische centra schieten overal als paddestoelen uit de grond, vaak gefinancierd met geld uit Islamitische olielanden. Steeds vaker eisen moslims voor zichzelf bijzondere rechten op (rechten die niet-moslims in Islamitische landen vaak niet krijgen), en men probeert de vrijheid van meningsuiting aan banden te leggen. Kunstenaars, schrijvers, atheïsten en islamcritici probeert men de mond te snoeren. Langzaam maar zeker begint de Eurabische nachtmerrie werkelijkheid te worden. Is het tij nog te keren?
Bat Ye’or’s boodschap is van groot belang voor de toekomst van Europa, maar tóch is een kleine kritische kanttekening op zijn plaats. Bat Ye’or is een pleitbezorgster van de Amerikaanse ‘war on terror’, en hoewel zij het niet echt letterlijk zegt, lijkt ze de mening te zijn toegedaan dat een verwerping van het Eurabische ideaal, en een negatief oordeel over het Amerikaanse beleid, onverenigbaar zijn. Naar mijn mening is het echter zeer wel mogelijk om het met beide oneens te zijn. Maar ondanks dit denk ik dat ‘Eurabia’ een zeer belangrijk boek is, dat iedereen die begaan is met het lot van Europa zou moeten lezen.
Marc Defianth. 24-02-2007